Η Τανάγρα σε περιγραφή του Δικαίαρχου(;) 200π.χ.

Η ΤΑΝΑΓΡΑ. Από εδώ(Ωρωπός) στην Τανάγρα ,εκατόν είκοσι στάδια.
Ο δρόμος, μέσα από χώρα με ελιές και πυκνά δέντρα, χωρίς κανέναν φόβο να σε κλέψουν. Η πόλη είναι σε απότομη πλαγιά και κρεμασμένη, φαίνεται κάτασπρη, από λευκό πηλό.
Εξαιρετικά χτισμένα τα πρόπυλα των κατοικιών τους και με σήματα αφιερωτικά.
Από την χώρα δεν παράγεται αφθονία σιτηρών, αλλά είναι πρώτη στην Βοιωτία στην παρασκευή κρασιού. Οι κάτοικοι, με μεγάλες περιουσίες, ζούνε απλά. Όλοι γεωργοί, καθόλου τεχνίτες. Δίκαιοι, έμπιστοι, φιλόξενοι. Στους πολίτες που το ζητούν και στους φτωχούς περαστικούς που έρχονται και ζούν ελεύθερα ανάμεσά τους, δεν εξασκούν καμία άδικη πλεονεξία. Από τις βοιωτικές πόλεις, αυτή είναι η πιό ασφαλής να την κατοικήσει ξένος.
Έχει υποχωρήσει η τσεκουράτη και κάπως αυστηρή καχυποψία, επειδή οι κάτοικοι είναι αυτάρκεις και φίλεργοι. Σε αυτήν την πόλη δεν αντιλήφθηκα κάποια τάση γιά ένα είδος ασυδοσίας, που είναι η πηγή γιά τα μεγαλύτερα ελαττώματα των ανθρώπων.
Εκεί όπου η ζωή είναι καλή, δεν ανθίζει η τάση γιά το κέρδος.
Επομένως τους είναι δύσκολο να αναπτύξουν κακία.

Σημείωση: Το παραπάνω κείμενο να διαβάζεται με επιφύλαξη, καθώς η όλη δομή της περιγραφής είναι αντιφατική.